La vita Romana

Lieve mensen,

Eindelijk heb ik weer eens even tijd om jullie op de hoogte te brengen van alle belevenissen hier.
Het leven hier gaat me steeds beter bevallen. De afgelopen weken heb ik ene hoop nieuwe mensen leren kennen en ik heb weer heel wat beleefd.
De afgelopen 2 weken is het heerlijk weer geweest, dus ik heb regelmatig zitten chillen op een terrasje en heb me 's avonds ook regelmatig onder het uitgaanspubliek gemengd.
De dames uit mijn appartement zijn ondertussen al weer een week weg en ik zit nu slechts met Riccardo en de mysterieuze François uit (hoe kom je anders aan zo'n naam) Frankrijk. François is mysterieus, omdat als hij thuis komt zich zo verdacht als mogelijk gedraagd. Ik dacht even dat we last hadden van een geest die door het huis doolde, want zodra er een deur sloeg was er niemand te herkennen en als ik de douche hoorde was er daarna geen spoor van gebruik te vinden... Strano! (vreemd in t italiaans) Wat blijkt nou... François is erg netjes en ruimt zn spullies heel goed op. Ook is hij nooit thuis, behalve s avonds en dan verdwijnt hij zo snel als mogelijk in zijn kamer. Vandaar de klapperende deuren...
Ik heb ook een hoop nieuwe mensen in mijn klas gehad, want de mensen die nu binnendruppelen in mijn klas blijven meestal maar een week of 2. Uit de klas waar ik alweer ruim een maand geleden mee begon zijn behalve Meneer Thijs slechts 2 personen over. Dat is Shimpei de Afro-Japanner en Tomomi, de platgeslagen Japanse met de eeuwige lach. Maar desondanks is heb ik hier toch een hoop nieuwe mensen leren kennen, vooral tijdens het uitgaan.
De afgelopen week begon n btje Karel Utrecht Theodor...
Want ik was maandag weer eens het slachtoffer van een infasie muggen, waar de gemiddelde bloeddonor (die heel wat bloedzuigen gewend is) onwel van zou worden. Ik zat van top tot teen onder de bulten en vooral mijn armen zijn in trek. Persoonlijk denk ik dat dat komt omdat door mijn massieve spieren mn aders erg aan de oppervlakte liggen en ze daardoor lekker relaxed kunnen gaan zitten bloedlurken. Van zulk soort dingen krijg ik enorm de jeuk... Hetgeen mij geen deugd deed. 2 dagen later was ik opnieuw slachtoffer van een ontvreemding. Dit keer geen bloed, maar mn telefoon. Die story staat al beschreven in het vorige bericht. Maargoed, zoiets is toch vervelend. Gelukkig had ik (bijna) al mijn nummers nog, omdat ik ze had gekopieerd naar mijn Nederlands simkaart en had ik ook nog een wat minder hip model telefoon meegenomen met het idee... JE WEET MAAR NOOIT WAT JE OVERKOMT... Als je het over de duivel hebt... precies...
Maargoed ik heb als eerste een nieuwe telefoonkaart gehaald, omdat het toch wel handig is om hier bereikbaar te zijn. Daarna naar de Polizia gegaan (20 meter naast de telefoonwinkel, dus dat is makkelijk combineren). Daar moest ik echter 3 uur wachten of later terug komen, omdat ze net een zooitje schooiers in de kraag hadden gevat (lees: gearresteerd) en ze erg druk waren het schorem in bedwang te houden. Die avond stond echter de topper Inter - AS Roma op het programma. Ik heb in een restaurant, (dat 4x groter bleek dan we dachten) samen met Manuel en onder het genot van een lekker stukje vlees en n biertje, een wedstrijd voorgeschoteld gekregen, die werkelijk een lust voor het oog was. Einduitslag 2-3 in het voordeel van AS Roma. Wonderschone goals, mooi voetbal en spanning allom... Orgasmatisch... Enig minpuntje was de rode kaart van Totti (voor de ietwat mindere voetbalkenners: dat is DE held van AS Roma). En laat ik nou net voor de volgende wedstrijd (afgelopen zondag tegen Ascoli) kaarten hebben gereserveerd. Hierover later meer.
Volgende dag na school maar naar de Polizia gegaan. En ondanks mijn uiterst vriendelijke benadering in het Italiaans duurde het allemaal een beetje lang. Ik moest 2 formulieren invullen, hetgeen mijn aangifte betrof, en daarna wachten op 2 stempels en 2 krabbels. Het invullen heeft me hooguit 15 minuten gekost, het wachten een kleine 2 uur. Om vervolgens naar een kantoor van een meneer in strak politiepak (want image is belangrijker dan service, hoewel de politie in Nederland zich ook wel eens italiaans mag aankleden) geroepen te worden. Alwaar ik de benodigde krabbels en stempels binnen 3 minuten op papier had en ik weer naar huis kon. Lekker dan...
Donderdag ook gelijk maar uit geweest. Naar mijn stamcafé (The Drunken Ship genaamd) geweest en daar met een hoop leuke mensen gepraat. Want in the drunken ship vind je een hele hoop nationaliteiten en vind je altijd genoeg interessante mensen (hetzij mannelijk en met een goed verhaal, hetzij vrouwelijk en aantrekkelijk (soms ook met een goed verhaal :D)). Maar het allerbelangrijkste is, ik heb één van de barmannen toegevoegd tot mijn schare vrienden hier hetzij ook een financieel voordeel oplevert! Ik kan er namelijk tegen gereduceerd tarief mijn (uiteraard alcoholvrij hoor, pap&mam, oma en oma ;)) drankjes nuttigen. Na het sluiten van de bar (wat op dat plein al om 2 uur is) heb ik mij met gespoede haast naar huis begeven, alwaar ik mijn ietwat gereduceerde nachtrust heb genoten.
Vrijdag uiteraard weer vroeg uit de veren, hetgeen ik niet uitermate ambieer, maar desondanks toch noodzaak is, derhalve ik mijn italiaans aan verbetering wil onderwerpen. Vrijdagmiddag heb ik half Rome doorgelopen op zoek naar een kapper. Ik heb er uiteindelijk een gevonden die mij wel interessant leek, want je moet altijd opzoek naar een goede homo, die met je haar wel raad weet. Ik heb dus mn blonde lokken laten reduceren, omdat mn haar officieel dood was verklaard. Het leuke was dan ook dat ik er een body2body massage bij kon krijgen, ook een in- en uitwendige behandeling behoorde tot de mogelijkheden en niet te vergeten de uiterst vriendelijke behulpzaamheid. En dat allemaal voor een knipoog en zwoele blik. Want jezus, maria en de rest van de bijbelfiguren, wat was t een wulpse knipnicht...
Na mijn licht erotische knipbeurt heb ik thuis een overheerlijk bord spaghetti met saus op zn Thijs' gemaakt. En ik moet zeggen, het koken gaat me hier opvallend goed af. :) Haute Cuisine...
Daarna heb ik mij weer laten onderwerpen aan het Romeinse feestgebruis, alwaar ik een 4tal amerikaanse Koreanen ontmoette die deze week naar Nederland komen en daarna 4 amerikaanse meiden die ondertussen al in Amsterdam zijn. Wat hier heel opvallend is dat, zonder overdrijven, 80% van de mensen die ik tijdens uitgaan ontmoet net uit Amsterdam komen of er binnen nu en 2 weken heen gaan. (althans, dat beweren ze). Ik heb ze volop alle voordelen van Magic Mushrooms, Coffeeshops, Red Light District, The Ann Frenk house, Sexmuseum, Vondlepark en The ven Gock Museum verteld. Ook een Canalcruise through the grachten of Amsterdam en the living under see level zijn volop gespreksstof. Are you wearing clogs/wooden shoes too? is een veelgestelde vraag. En niet te vergeten, als er weer eens een Pakistani met rozen komt (wat je ongeveer 10x per avond overkomt) probeer ik hem Tulips from Holland te verkopen... Je bent Hollander of je bent t niet....
Maargoed, ik de hele avond doorgebracht met Amerikanen, om vervolgens naar The Scene te gaan, (een van de weinige plaatsen die na 2 uur nog geopend is in de buurt) en daar tot een uur of 4 door te brengen.
Zaterdag ben ik weer uit mn bed getimmerd door de schoonmaak die nog slechter schoonmaakt als ik in een luie bui. Nieuwe lakens zijn echter altijd welkom. Daarna rustig aan opgestart en mijn was gedaan bij de plaatselijke wasboer. Iets wat me telkens weer een fortuin kost, maar je hebt soms weinig keus. Daarna thuis weer n btje chef-cock uitgehangen en me richting het appartement van barman Dave te begeven. Dave is 23, woont hier al 11 maanden en is al 3 jaar aant rondreizen en werken. Hij komt uit Noord-Ierland en behoort tot de oranje groep gelovigen... nou weet ik niet meer of dat de Katholieken of de Protestanten zijn, in ieder geval zou koninginnedag voor hem een paradijs zijn.
Na Daves uitermate gezellige onderkomen te hebben aanschouwd hebben we ons wederom in het nachtleven gestort. Eerst naar een soort Irish pub (één van de vele irish pubs, want de Italianen zijn gek op alles wat Iers is... god moge weten waarom...) om vervolgens weer richting The Scene te bewegen. Wederom een hele fijne nacht gehad.
Zondag moest ik echter weer proberen enigszins fit uit bed te komen, omdat AS Roma tegen Ascoli op het programma stond!
Yeeeh.... Voetballe... Dit keer had ik wel tickets gekocht vantevoren en hoefde dus niet op een teleurstelling bij het stadion te w88
Aangezien in het Olimpisch Stadion ongeveer 80.000 man kunnen en het slechts een wedstrijd tegen Ascoli was, was het stadion ongeveer voor de helft gevuld. Wij zaten echter naast de harde kern van Roma (Curva Sud) alwaar de sfeer erg gezellig was. De wedstrijd begon matig maar in de 41e minuut kopte Panucci uit een vrije trap van, wie anders dan Christian Chivu raak. Een paar minuten voor het einde voor de wedstrijd liet Chivu echter zijn ellebogen wapperen en gaf zijn tegenstander een flinke beuk tegen zijn reukorgaan. De scheidsrechter had het echter zien gebeuren en Chivu mocht met een rode kaart de douche op gaan zoeken. Uit de vrije trap die daarop volgde scoorde een Ascoli speler door de bal met een machtige krul in de kruizing te doen belanden. De wedstrijd leek weer op een teleurstelling voor Roma uit te lopen, maar in de 92e minuut wist Mexes, die 3 minuten daarvoor in het veld was gekomen, de bal in het voor Roma bestemde doel te koppen. Een verdiende 2-1 overwinning was het resultaat...
Tevreden ben ik naar huis gegaan, heb ik een lekker pizzatje gegeten en op tijd naar mijn bed gegaan om weer helemaal fit op school te verschijnen.
Vandaag weer een paar nieuwe klasgenoten gekregen, waarvan er eentje op de oudere broer van Lange Frans (die van Baas B) lijkt. Ik noem hem maar middelgrote Frans.
Straks mij foto's op cd zetten en me prepareren voor Halloween Night... Ik ga vanavond stevig feesten, aangezien school morgen gesloten is.
Ik ga nog ff kijken hoeveel foto's ik hier neer kan kwakken en dan wens ik jullie allemaal een fijne maandag toe..
De groeten uit het nog immer warme Rome (ik hoorde dat het momenteel in NL ook redelijk vertoeven is als we het over het weer hebben)
Ciao tutti...